گل یاس

هر قطره خونی که در کالبد این شبر فانی تزریق شده است موهبتی حیات بخش از جانب پروردگاری است که خالق محبت و عطا و بخشش است.

خون از نظر زیستی نوعی بافت پیوندی مایع است که متشکل از آب و یون و پروتئین و آنزیم و سلول هایی است که هر جز آن وظیفه ای حیاطی را در بدن بر عهده دارند.

خون با نقل و انتقال مواد حیاطی در بدن و تنظیم دمای بدن انتقال هورمون ها و ایمنی یکی از بافت های بسیار مهم در بدن محسوب میشود.

حال تصور کنید که ما در امری خدا پسندانه و مردمی بخش از این مایع حیات وجودی خود را به هم نوع خود اهدا کنیم.

ذره ذره ی سلول های بدن ما از طریق خون وارد بدن دیگری میشود و از طریق خون تمام احساسات و عواطف انسان دوستانه مان به وی منتقل میشود.

اهدای خون راه موثری به سمت سلامتی فرد اهدا کننده است چرا که هر بار که بخشی از خون از بدن گرفته میشود مغز استخوان مجددبه صورت تازه و فعالانه خون تازه ایرا درون رگها به جریان می اندازند.

خون ترکیبی عجیب و معجزه آسا از انواع فراورده هایی است که هر یک علاج درمان بیماری است که محتاج آن در بستر بیماری چشم به راه درمان و تندرستی است.

خونی که در بدن در گردش است به علت تبادل دائم مواد حیاطی و مواد زاید بین سلول ها کیسه های هوایی روده باریک و کلیه ها دچار تغییر ترکیب و محتوا میشود.

زمانی که بخشی از خون را از این حجم خارج کنیم خونی تازه و سالم با ظرفیت بالای پزیرش اکسیژن  و غذا به سراغ سلولها می رود.

اهدای خون بذر محبتی است که در خاک وجودی مردمان این کره خاکی کاشته میشود و حاصل آن عطوفت سلامتی همبستگی و ایثار است به جرات میتوان گفت که اهدا خون سبب شده است خون درون رگهای بشر در طول تاریخ نسل به نسل وابستگی و پیوند داشته باشد و انسان های همنوع دوست با شبکه ای خونی مملو از عاطفه و دوستی به هم متصل باشد.